Znak Czerwonego Krzyża
Znak Czerwonego Krzyża, zwany również Krzyżem Genewskim, utworzony został podczas konferencji międzynarodowej w Genewie w 1863 r. jako znak rozpoznawczy ochotników niosących pomoc rannym żołnierzom. W rok później odwrócone barwy flagi szwajcarskiej stały się uznanym międzynarodowo znakiem wojskowych służb medycznych, a ochotnicy zrzeszający się w krajowych stowarzyszeniach niosących pomoc, dali początek Międzynarodowemu Ruchowi Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca.
W części krajów muzułmańskich zamiast czerwonego krzyża używany jest, pełniący te same funkcje, znak czerwonego półksiężyca. W celu uniknięcia kojarzenia znaków z symboliką religijną, Państwa Strony Konwencji Genewskich w 2005 r. przyjęły trzeci znak o charakterze ochronnym – tzw. czerwony kryształ.
 |
 |
 |
 |
Znak czerwonego krzyża lub czerwonego półksiężyca może mieć dwa znaczenia: ochronne oraz informacyjne.
Znak w znaczeniu ochronnym używany jest podczas konfliktu zbrojnego i wskazuje walczącym, że oznaczone nim osoby, jednostki medyczne oraz środki transportu są chronione przez Konwencje Genewskie i ich Protokoły Dodatkowe. Znak, spełniając funkcję ochronną powinien mieć odpowiednio duże wymiary, aby być widocznym.
Znak w znaczeniu informacyjnym ma niewielkie wymiary i wskazuje, że dana osoba lub obiekt są związane z Międzynarodowym Ruchem Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. Znak używany przez stowarzyszenie krajowe w czasie pokoju jest niewielkich rozmiarów – używany jako znak stowarzyszenia powinno występować razem z jego nazwą lub inicjałami.
 |
 |
 |
 |
| Znak Polskiego Czerwonego Krzyża | Znak Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża |
Znak Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
|
Znak Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca |
Komisja ds. Ochrony Znaku Czerwonego Krzyża
Komisja ds. Ochrony Znaku Czerwonego Krzyża powstała w marcu 1995 r. przy Zarządzie Głównym Polskiego Czerwonego Krzyża. Przewodniczącą Komisji od 2013 roku jest dr Magdalena Stefańska.
Celem działania Komisji jest dbałość o ochronę znaku, szczególnie w obliczu częstych przypadków nadużycia lub niewłaściwego użycia znaku przez osoby fizyczne i prawne, media bądź też służby medyczne.
Skuteczność działań podejmowanych przez Komisję zależy w znacznej mierze od pomocy ze strony lokalnych struktur PCK, odpowiedzialnych za ochronę znaku na własnym terenie.
Zasady działania Komisji ds. Ochrony Znaku:
Komisja w realizacji swoich zadań kieruje się “Regulaminem Używania Znaku Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca” przyjętym przez Radę Delegatów Międzynarodowego Ruchu CK i CP w listopadzie 1991 roku w Budapeszcie oraz Uchwałą nr 54/2004 Krajowej Rady Reprezentantów z dnia 11.12.2004 r. w sprawie ochrony znaku czerwonego krzyża i czerwonego półksiężyca. Spotkania Komisji ds. Ochrony Znaku odbywają się przynajmniej cztery razy w roku. Jeżeli wymagają tego okoliczności Komisja może zebrać się w trybie nadzwyczajnym. Komisja podejmuje decyzje na zasadzie consensusu i informuje o swoich opiniach Prezydium Zarządu Głównego PCK.
Zadania Komisji ds. Ochrony Znaku:
- informowanie za pośrednictwem mediów o funkcji, jaką pełni znak czerwonego krzyża i konieczności ochrony znaku CK celem utrwalenia tychże informacji w świadomości społecznej;
- koordynowanie pracy osób odpowiedzialnych za ochronę znaku w skali kraju (przekazywanie informacji, instrukcji postępowania w przypadku nadużyć, propozycji pism interwencyjnych, materiałów szkoleniowych,) a także planowanie i prowadzenie szkoleń zarówno wśród pracowników jak i wolontariuszy PCK w celu doskonalenia ich pracy;
- redagowanie dokumentów i przygotowywanie wydawnictw związanych z ochroną znaku;
- opiniowanie pochodzących od instytucji, firm i osób wniosków o zezwolenie na użycie znaku kierowanych do Prezydium Zarządu Głównego PCK;
- interweniowanie w przypadku nadużycia lub niewłaściwego użycia znaku przez instytucje, firmy, media i osoby prywatne działające w kraju w celu doprowadzenia do zaniechania nadużyć.